Neye Tutunsak
Neye tutunsak, boş bir hayal ümitsiz bir bekleyiş
Susup bir köşede oturdum, belki görmezler diye
Belki görmezden gelirlerde, bende unuturum hevesiyle
Avuçlarımda kalan son bir nefes ve son bir gökyüzü
Neye tutunsak, şubat ayazı vuruyor yüzümüze
Soğuk esir almış insanlığı, hapsetmiş fakirhanelere
Ölseler bu gecede, sabahına defnedilmez sahipsizler
Ne kefen giymeye hazırdırlar, nede hesaba çekilmeye
Neye tutunsak, hor görüldük tarumar edildik bir şekilde
Kime dokunup, yarasına merhem olsak sürüldük yerlerde
Kendi ayıplarını sandıklara kaldırıp, sürdüler karaları yüzümüze
Gürültüye teslim olmaktansa, savaşımız hep birlikte sessizliğe
Neye tutunsak, ya kapalı kapılarda yada çıkılmaz kuyularda
Hırsızı, hayırsızı kol gezerken şehrin tüm sokaklarında
Elimizde kalan bir avuç umutla dolaşıyoruz diyarlarda
Ve bu gece zaman gökyüzünden karla birlikte akıyor usulca…
Ocak 2022