Gülüşündür Mutluluğum
Söyle bana o gülüşünde kaç kırlangıç uçuşur
Demir duvarların ardından getirir, kalbinin sıcaklığını
Biraz kızıl, biraz pembe ve çokça mavisi var gülüşünün
Düş bahçesinin kenarıdır gözlerin ve habercisidir mutluluğumun
Her gün batımının, yorgunluk çayının ilk yudumu gibi
Sabahın en son uykusunun tadıdır ruhumda gülüşün
Aklımın çekmecesindedir her bir halin, hareketin ve masum yüzün
Avuçlarımdadır parmak izlerin, ruhumdadır benliğinin derinlikleri
Şimdi gece tenhaya bırakırken kendini odamın orta yerinde
Ruhumun duvarları uykuya çekilmek üzereyken, aklımda yine sen
Gel ne olur al götür, sırtıma oturan bin tonluk yükü dağıt yerlere
Usulca ve sessizce beklerim seni, gülüşünün mutluğu düşer yüreğime
Ah benim şiirden başka dili olmayan suskun sevdam
Hüznü geceleri afyon vurgununa dönen sevdam
Her bakışınla gülüşünü içime alıp, ruhumu harlayan sevdam
Gülüşündür mutluluğum ve gözlerindir Mayıs akşamlarının meltemi…